ซันเวย์ปูตรามอล์ล

ทำไมรูปผมดูเศร้าๆ เบื่อวะ ... 

วันที่ 28 เมษายน 2567 ผมต้องไปช่วยงานอีนางตอแหล ที่สถาบันอนุญาโตตุลาการ มันให้เราอยู่ที่โรงแรมไอเดียส์ข้างหลังที่ทำงานเรา ผมเช็คอินในโรงแรมช่วงเวลา 14.45 น.

เวลา 15.00 น. ผมออกไปซันเวย์ปูตรามอล์ล หิวข้าวแล้วก็ทานอาหารเย็นที่ร้านในห้าง รูปข้างบนถ่ายที่สถานีรถไฟ้ เซ็นตูลติม่อ เพราะผมพลาดสถานีปูตรา วิวมุมนี้ก็สวยเลยถ่ายบ้าง

ร้านแรกที่ผมลองชิมคือ Lorong Seratus Tahun หม้ายความว่าซ่อยร้อยปี มันเป็นร้านที่เซิร์ฟอาหารพื้นเมืองจากปีนัง จานที่ผมลองชิมคือ 炒粿條 ชาก๋วยเตี๋ยว ผัดเส้นใหญ่ ออกทางจีนฮกเกี้ยน ผมว่ามันใช้ได้นะเพราะผมทานข้าวแล้วตอนกลางวัน

ทานแล้วก็รูสึกอยากทานอะไรง่ายๆ เพิ่ม เลยผมก็ไปที่ร้านกว๋ยเตี๋ยวเรื่อ ... ใช่ ... มันเป็นร้านอาหารไทย

อะ ... แค่สองถวย กว๋ยเตี๋ยวแบบปทุมธานี ...

ส่วนเวลาที่ผมใช้ที่้างก็ประมาณสองชั่วโมง ผมกลับห้องที่โรงแรมประมาณ 19.00 น. ถึงห้องประมาณเวลา 20.00 น.

 

ใกล้โรงแรมเรานี้ก็ดึก Pertama Complex มันเป็นตึกที่เก่าแก่แถว Jalan Raja Laut หรึ ถนนสมุทรเทพ ตามที่เราคนไทยท่อนถิ่นเรียกกัน แถบนี้ทั้งหมดก็เป็นตำนานแห่งเมืองกัวลาลัมเปอร์ครับผม ขอบคุณค่าาบ

สุขสันตปีใหม่ 2567

 แสงสุดท้ายปี 2566 

คืนวันแรกของปี 2567 

ขอขอบคุณตัวเองเพราะยังไม่ยอมแพ้กะชีวิตและขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องผมนะครับ

วันนี้ทำไรบ้าง

ตอนเที่ยงก็ทำกับข้าวพอกินเอง ทำโง่ๆ ผัดเนื้อไก่กับซีอี้ดำและเห็ดชิตาเกะ คือมันประหยัดเงินมากเพราะทำเองอร่อยเอง

แล้วก็ตอนเย็นกินมาม่าเจือเล๊าะที่กือดานาชิ๊ะกุลากาเวาะฮ์หรึร้านข้าวแกงหมอปล่อง หน้าตามันก็ดูแบบนี้ครับ จานละ 10.00 ริงกิต ประมาณ 80 บาท บวกกับชาดำเย็น 3.00 ริงกิต ประมาณ 24 บาท (ค่าแลกเงินวันนี้ 10 บาท = 1.31 ริงกิต)

เสร็จกินแล้วถึงเวลากลับห้องแต่ผมต้องผ่าน ซี่ยูมาร์ต ก็เลยแวะแปปหากาแฟดืมชิวๆ ร้านนี้น่าจะเป็นร้านสะดวกซื้อจากเกาหลีเพราะเห็นสินค้าหลายอย่างมีอักษรเกาหลี

ผมเลือกกาแฟที่มีรสชาติเฮเซลนัท กาแฟทุกอย่างนี้ประมาณ 4.50 ริงกิต (35 บาท) บวกกับแกวน้ำแข็ง 1.70 ริงกิต (14 บาท)

อืม ก็สิ้นแล้ววันอาทิตย์เหงาๆ ของผมที่เมืองไซเบอรจายา ขอบคุณพี่น้องเพื่อนๆ ที่ติดตามนะครับผม

ใช้เงินเดือนกันยายน 2565

ผมว่าค่าเงินเราเหมือนต่ำทุกวันเลยครับ ใช้เงินเดือนอาทิตย์แล้วมันเยอะสำหรับสินค้าที่นิดน่อย รูปรายการค้าไม่ถ่ายหมดนะครับ ผมยังติดหนี้กับบริษัทฮาร์วีนอร์มันสัก 500.00 รีงกิท แล้วก็หนี้รถประจำเดือนก็ยังไม่สามารถจ่ายได้ เงินที่เหลือในบัญชีมันไม่พออะครับ หวยจริงจริงเลยครับ

 

เห็นโดนัทที่ปุตราจายาเซนทรลก็อยากแต่แพงก็อดไปก่อนดีกว่า .... เฮ้อ !

ลูกพี่เป็นตู๊ด

 

รุ่งวันนี้พี่สาวสุดโตของผมส่งข้อความผ่านวอทแอพบอกว่าน้องสาวสุดท้องไปส่งแกติ๊กต๊อกอะไรที่เกี่ยวกับตุ๊ดที่แต่งงานกับผู้หญิง แกบอกวารู้สึกอึดอัดและรับรู้ว่าลูกชายแกมันเอิงกับชอบผู้ชาย แกก็บอกผมว่าลูกชายแกอยู่แต่ที่บ้านไม่เคยมีเพื่อน มันไม่อยู่หอพักด้วย แกว่าลูกชายฉันไปเห็นอะไรเกี่ยวกับเกย์มาจากไหน ถ้ามันไม่ใช่จากคนที่บ้าน จุดนี้ก็ผมรู้สึกตัวแกจะว่าลูกชายแกเป็นแบบผม แต่แกแอบพูดอ่อมๆ เพื่อจะไม่ให้ผมโกรธ แกจะหาว่าเห็นลูกชายมันดูหนังโป๊ะเกย์จากบัญชีผม มันดูตั่งแต่อายู่ ๑๑ ขวบ หมายคว้ามว่าจากปี ๒๕๕๕ พ.ศ

ปี ๒๕๕๕ พ.ศ แห่งนั้นผมเพิ่งกลับมาจากปีนัง พ่อเพิ่งป่วยอมพัททั้งตัว ผมลำบากใจมากกับชีวิต ไม่มีเวลาจะสอนใครเป็นตุ๊ดหรอก ผมก็ไม่รู้ผมเกี่ยวอะไรกับความเป็นตุ๊ดของลูกแก ถ้าแกไม่ชอบผู้ชายก็แกน่าจะไม่มีทางจะเป็นเกย์หรอก แกมีความแรดไปร่วมกันกลุ่มเกย์ มันคือสัญชาตญาณว่ามันเป็น กว่ามันจะคิดเองได้ก็มันจะมีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของมัน ปัญหามันเกิดเป็นใหญ่นี้ก็เพราะครอบครัวผมส่วนมากนับถือศาสนาของชาวส่วนมากแห่งประเทศนี้ แล้วก็รัฐบาลก็สนาบสนุนทรษฎีที่เอาเปรียบคนโดยมุมมองตามศาสนาเป็นหลักการเมืองแห่งชาติ ผมถือศาสนาพุทธ ผมไม่มีปัญหากับตุ๊ดหรออะไรก็ตาม แต่ผมไม่ชอบคนเอาเรื่องครอบครัวของเค้ามายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของผม

ผมโดนสปาความงามหลอก

วันนั้นผมเห็นโฆษณาสปาความงามที่เฟสบุ๊ค มันว่าโปรโมครั่งแรกจะให้หนึ่งชุดโดยราคา 99 รีงกิท ผมก็ส่งข้อความโดยเจตนาจะลองก่อน นั้นแหละโปรโมแบบโฆษณาที่แป๊ะไว้ ผมถึงคลินิคเค้าไวประมาน 30 นาทีก่อน 11.00 ตามที่สัญญากัน ณ. วอทแอพ

เค้าเปิดคลินิกแม่งช้าเลยอ่า ผมกินโรติร้านแขกม่าม๊ะใกล้นั้นหมดแล้วก็ยังไม่เปิดประตู หมอที่ตรวจผิวหน้าของผมเป็นผู้ชาย ชื่อไรก็ไม่ทราบไม่ค่อยแนะนำตัวเอง

เค้าตรวจแล้วบอกว่าผิวหน้าใบหน้าผมเป็นประเภทแห้งแล้วก็ผมต้องทาครีมกันแดดและมอยเจอร์ไรเซอร์ตลอด การรักษามันใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงสามสิบนาที เค้าดูดสิวผมแล้วก็ให้ผมดูเซลล์ผิวที่ตายแล้ว ผมไม่เห็นอะไรมากเพราะห้องมันก็มืด

เสร็จแล้วผมต้องจ่ายเค้า 2,500 รีงกิท ประมาณ 20,459.75 บาท ผมไม่มีเงินสดก็ต้องใช้บัตรเครดิตซี ผมว่าถูกหลอกแล้วนะครับ หกชุดนี้น่าจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ผมใช้บริการความงามแบบนี้ วันที่ 24 ก.ค นี้น่าจะเป็นรอบที่สองผมไปคลินิกนี้ เหลืออีกสี่รอบ

นั่งเฉย

 

เบื่อมาก ลงไปหากาแฟที่เซเวน คิดเรื่องงานเกลี่ยดไอ้พวกคะลิ่งที่ทำลายโอกาสและอนาคตของผม มันมีฝันจะแย่งแผนกงานนั้นป็นสมบัติของพ่อมันเพื่อจะอวดกับเพื่อนพี่น้องพรรค์สังคมนิยมของมัน แล้วผมที่เป็นข้าราชการใต้รัฐธรรมนูญถูกมันบังคับใจเป็นหมารับใช้ของพรรค์การเมืองของมันเพราะมันมีอำนาจในองคกร์ที่ทำงานของเรา

 

 

นั่งกินกาแฟเฉย ๆ หลังร้านอาหารญี่ปุ่นณชมวิวรอบตัวเมืองนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจมาก เมืองในรัฐนี้ส่วนมากไม่มีวัฒนาธรรมเอง ประชากรมันมีแต่คนชื่อสายผู้อพยพจากเมืองจีน ทะมิฬนาดู และอินโดนิเซีย ที่ลงมาเป็นแรงงานสมัยอังกฤษและหลงจากมลายาแห่งอังกฤษเปลี่ยนเชื่อเป็นมาเลเซิย ร่วมกันคนต่างจังหวัดอย่างผม ส่วนชาวพื้นเมืองเดิม ๆ แห่งรัฐนี้เป็นโอรังอันซรี ชนเผ่าชาวเตอมวน และ ชาวมะเมรี่ ที่อาศัยอยู่แถว ๆ เกาะแครี่ในอำเภอกลาง พวกเค้าไม่ค่อยมีสิทธิอะไรมากเพราะไม่ทันร่วมกันในการตัดสินก่อนรัฐบาลอังกฤศลาออกเป็นผู้จัดการเมืองสหพันธ์รัฐมลายา เค้าเป็นพลเมืองชั่นสองแย่กว่าชาวจีนหรอชาวอินเดียในรัฐบ้านเมืองของเค้าเอง

 

รู้สึกโดดเดี่ยวจังครอบครัวผมก็ไม่มีแล้ว เพิ่มกับสถานการณ์โควิดที่ทำให้อนาคตทุกคนดูสับสน ผมก็เลยปฎิเสธไม่ได้ว่า ผมรู้สึกระแวงและเครียดมากครับ

 

มันจะมืดแล้วครับ เวลาในประเทศนี้ไวหนึงชั่วโมงกว่าประเทศไทย ผมขอตัวกลับห้องก่อนนะขอบคุณครับ