ปวดหัวคิดถึงปีใหม่ปี ๒๕๖๘ พ.ศ ทุกทีที่ผมถูกทิ้งก็น่าจะตองอยู่ในแผนกงานที่มีแต่งานที่ใครก็ไม่อยากทำ ผมไม่สนใจงานเกี่ยวกับเด็กและยาวชนหรอก ผมเองก็ไม่เคยทำลูกไม่เคยแต่งงานกับใครเลยครับ
ผมแค่ล่งไปซื้อปฎืทินของปีใหม่ อันนี้เป็นห้องเลี้ยงเด็กเอกชน ข้างนั้นก็มีสนามฟุตซอล แล้วก็ข้างล่างพื้นมีที่จอดรถกว่างๆ ของบริษัทสมาคมซัฟต์บิวรี
แค่นี้เองนะครับ รายงานของผมตอนคืนผมแค่ทานข้าวที่ทำเองในบ้าน ขี้เกียจจัง
