วันที่ 6 ถึง 5 พฤศจิกายน 2567 ที่ทำงานมันประชุมกันก่อนนำแสดงการว่างแผ่นของแผนกงานอีกทีเพื่อจะแบ่งส่วนทุนสำหรับกิจกรรมต่างๆ ของแผนกงาน ผมต้องนอนคืนเดียวที่โรงแรมไอเดียส์ข้างหลังสำนักงานเรา
มาประชุมก็ต้องเซลฟี้ด้วย เป็นวัฒนาธรรมเพื่อจะพีศูจน์ว่าเราทำงาน สาวสามตัวนั้นมันน่ารำคัญมาก - อีกลุมหัวสีเทาชื่ออีเซี๋ยน กลุมหัวสีช็อคโกแลตชื่ออีโซเฟีย แล้วก็อีไม่กลุมหัว ชื่ออีลี่ซู๋เยียน
คนที่กลุมหัวสีแดงเป็นกรรมาธิการแห่งสำนักงานเรา เขาเป็นนักวีชาการจากมหาลัยมลายา กัวลาลัมเปือร์ครับ ผมว่าผมไม่มีปัญหากับเขายกเวกับนางสามตัวนั้นเท่านั้น ผู้ชายที่ใส่ชุดสีขาวเป็นผู้ช่วยสำนักงานเรา ไม่รู้เรื่องอะไรนอกจากคุยเรื่องเมียมัน แต่ไม่ได้แย่กว่าอีอีเซียน มันให้ผัวมันเข้าที่ทำงาน เหมือนบริษัทของพ่อมัน หน้าด้าน
คนนี้ชื่อ นาจิหะฮ์ จากยูนิเซฟ เมื่อก่อนเขาก็ทำงานที่สำนักงานเราแต่เพราะอีอีเซียนมันเป็นหัวหน้าโง่เลยนางไม่ไหว้ นางก็ขอล่ออกจากงานไปสมาคมสวนปาล์มมาเลเซียก่อนล่าออกอีก ไปทำงานเป็นที่ปรึกษาที่ยูนิเซฟ นางคนนี้มันโอเค ผมสามารถทำงานกับเค้าได้
