30 พฤศจิกายน 2567 - กิจกรรมของวันเด็กแห่งโลก



ผมถูกหัวหน้า อีอีซเยียน ไปดูแลแผงงานที่ ทาเมินมอล์ล ช่วงเทศกาลวันเด็กแห่งโลก ผมเริ่มงานเวลา 10.00 น. เวลาประเทศมาเลเซีย มีเหตุการณ์ที่ซวยด้วยหลังผมล่งจากสถานีรถไฟ ผมผิดปักหมุดโลเคชั่นเวลาหารถใช้แอพแกร็บเลยผมเจอคนขับรถเป็นผู้ชายชาวทมิฬที่ด่าผมรั่วๆ หน้าตาเหมือนนักเลง ผมบอกมันแล้วเป็นครั้งแรกถึงมาเมืองซูบัง ผมไม่ได้มาเที่ยวทุกวัน มันด่าผมบอกว่าเสีย 5.00 ริงกิท ใครจะจ่ายความสูญเสียของมัน ผมก็ให้ทีปส์มัน รีงกิท แต่มันกลับกัดผมให้ผมคะแนน บวก หมายความว่าผมเป็นลูกค้าที่แย่ในวันนั้น เหี้ยจริงๆ ไม่น่าเลยหลายคนไม่ชอบเชื่อชาติทะมิฬ นิสัยไม่ดีไม่สุภาพโจรมาากกก !


ผมคุยเยอะด้วยกับไอ้วันเรื่องอีหัวหน้าเรา ผมไม่พอใจมันทำเราเหมือนคนรับใช้มัน ผมก็เห็นว่ามันไม่มาหรอก มันวอทแอพผมบอกว่าไมเกรน แหม ... บอกงั้นเพื่อจะไม่ให้เราด่า อีตัวดี ! ผมเลิกงานประมาณ 15.00 น. หลังกินข้าวที่ร้านอร่อยไทยในมอล์ลแห่งนั้น เจ้าร้านเค้าลดราคา 10.00 รีงกิทให้เรา


อันนี้เป็นเมนูที่ผมสั่งไว้ที่ร้าน ผมสั่งต้มยำไก่น้ำใส ข้าวหอมมะลี ไข่เจียว และ ชาดำเลม่อนเย็นๆ ทั้งหมดคือ 33.90 รีงกิท


ผมกลับบ้านนั่งรถไฟ Rapid LRT สายซันเว้ย-เกอละนาจายา แล้วก็ต่อรถไฟครั่งแรกที่ มัสยิดยาแม๊ะ สายอัมปางปุตราไฮส์ต ผมนั่งรถไฟระบบ Rapid LRT จนถึง ชั่น ส่าว ลี่น แล้วก็ต่ออีกที่ระบบ MRT สาย กัวซะดามันซา-ราปุตราจายา


ถานีมัสยิดยาแม๊ะ ผมผ่านมาที่นี้ทุกวันระยะเวลาผมย้ายมาทำงานที่แคเอลตั่งแต่ปี 2558 มันติดกับมัสยิดยาแม๊ะหรึมัสยิดอาหรับแล้วก็มันอยู่ใกล้กับแถว Dataran Merdeka หรึภาษาไทยเราก็เรียกว่าจัตุรัสมฤติกา


สถาปัฒยากรรมที่นี้ก็แบบอังกฤษเก่าๆ บ้างที่ก็ดูใกล้กันเมืองย่างกุ้งที่พม่า แถวนี้จะมีร้านอาหารเยอะแบบ อินเดีย เนปาล จีน โรฮิงญา อินเทอรไปหมดเวอร์


แถวที่เห็นนีคือ ถนนตุนเปรัก ก็ติดกับ สถานีมัสยิยาแม๊ะ และ ถนนมัสยิดอินเดีย ข้างบนก็จะดูแบบนี้สิครับ สามารถชมวีวแบบที่เห็นในรูปได้ครับผม


ผมถึงห้องประมาน แล้วก็พักผ่อนเหมือนเดิม รู้สึกหมดแรงกับการใช้ชีวิตทำงานที่สำนักงานแบบนี้ ... หึหึหึ