เพราะอีกะล่ำพลี หัวหน้าผมไม่มาออฟิศ ผมก็เลยไปเที่ยวมื้อเที่ยงที่ปาซ่าสือนี น้องแกอยากนำเสนอร้านประจำที่แกใช้เวลาคุยกับพี่เปย์ซี่ รุ่นพี่เก่าที่สำนักงานเรา ผมสั่งบะหมี่บะกุ๊ดเต๋และชาผูเอ่อร์เย็นใส่น้ำผึ้ง สังเกตุว่าร้านนี้มันเสิร์ฟอาหารที่เกียวของกับชา ซึ่งมันจืดๆ ไม่มีรสชาติ ไม่เหมือนอาหารไทยเราหรอกที่ปรุ่งรสชาติตลอด ร้านมันอยู่ใกล้สถานีรถไฟปาซ่าสือนีนะครับ
ต่อไปเราเที่ยวที่ 鬼仔巷 กุ๋ยชั่ยห่ง ที่ Lorong Panggung หรึ ซอยพังกุง มีร้านเหล้า มีที่ถ่ายรูปหลายชุดและมีซตรีตอาร์ตครับ ... อะ ที่ถ่ายรูปเท่าที่เห็นนะครับ
เสร็จชมบรรยากาศข้างในผมก็ออกไปแถวซอยพังกุง ยังทันทีถ่ายรูปข้างนอกด้ว มันเต็มที่กับรูปวาดบนกำแพง
มีร้านกาแฟรอบๆ นี้ด้วย เท่าที่ผมสามารถนับได้ก็ประมาณ ร้านด้วย ภาพหลังผมถ่ายโง่ๆ ไม่มีความสามรถถ่ายรูปอย่างสวย ผมก็ต้องขอโทษท่านผู้อ่านทุกคนนะครับ
แล้วก็ร้านต่อไปนี้เป็นร้านกาแฟที่ขายผ้าบาเต๊ะเป็นสินค้าเสริม ตึกมันดูเก่าๆ ตามให้มีอารมณ์แบบคลัสสิก คราวหน้ามอยากมาลองนั่งจีบกาแฟที่ร้านชื่อเบรี่ลแห่งนี้
อาทิตย์หน้าผมแค่มาสำนักงานในวันจันทร์ วันที่ 23 ธันวาคม จนถึงวันแรกปีใหม่ 2568 ค.ส ผมก็ขอบันทึกไว้คำขอบใจถึงรุ่นน้องสำนักงานผม น้องอาเซยนที่แนะนำให้ที่เที่ยวที่น่าสนใจให้ผม
